çocuklar; dargeçitin çocukları, dötyolun çocukları, edremitin çocukları, ofun çocukları, yüksekovanın çocukları, tatvanın çocukları, seyhanın, datçanın çocukları, selimiyenin çocukları, hatayın, balıkesirin, trabzonun, hakkarinin, bitlisini adananın istanbulun çocukları, doğunun çocukları, batının, güneyin kuzeyin çocukları...ÇOCUKLAR onlar her yer de ve hep aynı saflıkla bakan; gülen yüzleriyle karşımızda...ve dışarda akan hayat, (mı) bazen kan (mı)? hayat mutlu olduğun yerde (mi)? ve biz büyüdükçe mi kirlenir dünya...yada çocukluğumuzdan ve yaşam alanımızdan çıkıp başka bir yaşama alışmak zorunda kalıncamı, anlayınca mı bu dünyayı, kirlenir düşler, gülüşler...BİLİNMEZ